Aspiracje niepodległościowe liguryjskiego Księstwa Seborga

Małe liguryjskie miasteczko czy dumne  Księstwo Seborga?

Seborga (Imperia) liczy zaledwie nieco ponad 300 mieszkańców, położone na wzgórzach Ligurii ok. 20 km od granicy Francji, i jako takie byłoby prawie zapomniane przez świat, a jednak przez ostatnie lata udało się tu przyciągnąć licznych turystów i media. 
W 2005 r. brytyjska BBC zrobiła nawet tutaj program z Księciem Giorgio I pt. "How to Start Your Own Country" (jak rozpocząć własny kraj).

Okazuje się, że Seborga szczyci się nie byle jaką tradycją. Miasteczko niegdyś należące do opactwa benedyktynów ponoć kupił w XVIIIw. książę Piemontu z rodu Savoia, i zarazem król Sardynii, tak więc automatycznie w 1815r. Seborga została oficjalnie wcielona do Królestwa Sardynii, a następnie do Królestwa Włoch, i wreszcie Republiki Włoskiej. 

I właściwie nie byłoby tutaj już nic do dodania, ale niespodziewanie, w latach pięćdziesiątych XXw. Seborga zaczęła głosić swoje aspiracje do niepodległości niczym Księstwo Monaco lub choćby Repubblica San Marino,
powołując się na rzekomy status księstwa, który miasteczko otrzymało jeszcze przed wcieleniem do Królestwa Sardynii. A  zakup księstwa przez króla Sardynii uznano tu za niezgodny z prawem, ponieważ nigdy nie był oficjalnie zarejestrowany. W zwiazku z czym Seborga nie może też stanowić części obecnego państwa włoskiego. Księstwo Seborga apelowało wielokrotnie w tej sprawie do  Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Cavalieri della Corona di Seborga

W1963r. obywatele Seborgi obrali swojego symbolicznego władcę, księcia Giorgio I, który panował do 2010r. , a po jego śmierci wybór padł na księcia Marcello I na następne 7 lat. Książę jest wspierany przez Konsylium złożone z 15 ministrów.

 

 

Oprócz herbu, flagi i gwardii (złożonej z kilku żołnierzy) Księstwo Seborga posiada także swoją tradycyjną walutę "luigino", monetę wybijaną tu w XVIIw., i na której już wówczas pojawił się napis Principato (księstwo). 

Obecnie waluta Seborgi ma wartość 6$ USD i jest uznawana w lokalnych sklepikach jako „bony wymienne”. 

Ponadto Seborga posiada własne paszporty, pieczęcie, znaczki pocztowe, gazetę i czasopismo,  a nawet rejestracje samochodowe doczepiane poniżej rejestracji włoskiej..., no i oczywiście własne strony web: http://www.comuneseborga.it/ i http://www.proseborga.com/

Jak do tej pory, władze włoskie traktują aspiracje książęce Seborgi jako ciekawostki folklorystyczne i promocję turystyczną.