Matematyka nie jest opinią...

Słyszeliście pewnie już wiele razy słynne powiedzenie "la matematica non è un'opinione" - matematyka nie jest opinią...

Cóż, trudno nie zgodzić się z tym faktem, ale czy wiecie kto pierwszy "odkrył" tę prawdę? 

Cofnijmy się do 1878 r. We Włoszech panuje głęboki kryzys gospodarczy i polityczny. Na ulicach miast mnożą się protesty i krwawe zamieszki. 

Rządy prawicy zostają obalone, do głosu dochodzi lewica, której priorytetem jest zniesienie najbardziej znienawidzonego przez społeczeństwo podatku - podatku od mąki. To podatek, który uderza w najbiedniejsze warstwy społeczne podczas gdy bogate sfery nie ponoszą żadnych konsekwencji kryzysu.

W 1878 ministrowi Cairoli udaje się obniżyć ten nieszczęsny podatek, następnie Depretis próbuje go całkowicie obalić, ale rząd znów upada. 

Wreszcie przy następnej próbie zniesienia podatku od mąki, minister finansów, niejaki Bernardino Grimaldi tłumaczy w Parlamencie dlaczego utrzymanie podatku "od chleba" jest nieuniknione: 

"/.../per me, tutte le opinioni sono rispettabili ma, ministro o deputato, ritengo che l’aritmetica non sia un’opinione" - "/.../dla mnie, wszystkie opinie są godne szacunku, ale jako minister, czy deputowany, uważam, że arytmetyka nie jest opinią". Po czym dodał, że nawet jeśli opodatkuje biżuterię i kosztowności bogatych, to pokryje zaledwie minimalną część kwoty, która wpływa do budżetu z podatku od mąki. Nie jest to więc kwestia etyki ale arytmetyki. 

I tak, niepopularny podatek pozostał w mocy aż do 1884r.

Jak widać tę smutną prawdę, chociaż w nieco zmodyfikowanej formie: la matematica non è un'opinione  nadal lubimy cytować, gdy tylko nadarza się taka okazja, bo przecież historia lubi się powtarzać...