I media sotto la media

Termin „media” w znaczeniu środki przekazu, jest rzeczownikiem rodzaju męskiego i występuje w języku włoskim, tak jak i angielskim, na ogół w liczbie mnogiej, chociaż teoretycznie posiada liczbę pojedynczą - medium.

Najczęściej spotykamy go w wyrażeniach związanych z mass media, w znaczeniu mezzi di comunicazione di massa - środków masowego przekazu. Do tradycyjnych mass media zaliczamy przede wszystkim radio, televisione, stampa (prasa),  cinema (kino), libri (książki), itd. Natomiast nowością są tzw. new media, czy social media, lub media interattivi (interaktywne) czyli środki przekazu on line, jak np.  Facebook, Youtube, Twitter, MySpace, Wikipedia, itp., jak również innego rodzaju blogs czy Forum.

Czy wiecie, czym zajmuje sie mediologo, albo massmediologo? Ich dziedzina to właśnie mediologia! 


A teraz przyjrzyjmy sie jak słowo media i jego przymiotnik mediatico, czasami nawet massmediatico (nie mylić z medianico –‘mediumiczny’; mediano – ‘środkowy’; mediocre – ‘przeciętny’, ‘mierny’),  używany jest w prasie:

Skąd się wzięły LE VELINE?

“Veline” kojarzą nam się oczywiście z vallette z popularnego programu „Striscia la notizia” (Canale5), czyli asystentkami prezenterów, tańczącymi  dziewczętami w skąpych kreacjach. Według krytyków rola ta nie wymaga szczególnych zdolności profesjonalnych ani artystycznych, dlatego tez termin ten nabył z czasem znaczenia pejoratywnego, a jednak o rolę velina ubiegają sie tysiące młodych dyletantek żądnych kariery w telewizji, świecie mody, i nie tylko.  


Najpierw była zwiewna bibułka…Ale skąd właśnie nazwa „velina” ? Velina – to  papier welinowy, bibułka, przebitka, kopia lub odbitka pisma maszynowego.

Neapol – słońce, miłość i śpiew

Trudno sobie dziś wyobrazić kulturę Włoch bez ludowej piosenki neapolitańskiej. Każdy Włoch, a w szczególności każdy Neapolitażczyk, jest dumny z ponadczasowych piosenek urzekających  melodyjnością, muzyczną lekkością, prostotą treści, dowcipem i kabaretową interpretacją. I nawet jeżeli nie wszyscy znają i rozumieją dialekt neapolitański, piosenki z Neapolu zachwycają, wzruszają i bawią publiczność na całym świecie. 

W tematach piosenek dominują morze, słońce, ludowe święta, życie codzienne, a przede wszystkim uczucia i emocje, a więc miłość, rozpacz, nadzieja...  w interpretacji dramatycznej lub ironicznej. Charakterystycznym elementem treści jest również wyidealizowana kobieta, nawet jeśli to „malafemmena”, czyli kobieta lekkich obyczajów, bezwstydna i obojętna na cierpienia poety.

O wilku mowa...

W naszej kulturze od wieków wilk symbolizuje zło, władzę i niebezpieczeństwo. W bajkach tylko czychał na niewinne owieczki, a  przezorne babcie radziły aby nigdy mu nie ufać. Gdyby jednak ktoś nie pamiętał jak to z tym wilkiem było, wystarczy przejrzeć włoską prasę: wilk i owieczki są częstymi bohaterami tutejszych opowieści politycznych, i nie tylko.   

- Europa - zły wilk (lupo cattivo)?:

POLITICA: GARAVINI (PD), MANIFESTAZIONI DIMOSTRANO CHE ITALIA NON VUOLE PIU' BERLUSCONI

AgenParl - Agenzia Parlamentare - ‎18/feb./2011‎

Oggi il Ministro Maroni chiede giustamente aiuto all'UE, ma sembra dimenticare che fino ad oggi il suo Governo non ha fatto altro che denigrare l'Europa rappresentandola come il lupo cattivo responsabile di ogni male per l'Italia.”