Niezwykłe kobiety z Wysp Liparyjskich

Wyspy Liparyjskie, zwane również Eolskie, to grupa małych wysepek na Morzu Tyrreńskim położone na północ od Sycylii.

I właśnie ze względu na bliskość kultury sycylijskiej wydawałoby się, że na Wyspach Eolskich powinny być takie same tradycje i relacje społeczne jak na Sycylii i praktycznie w całym rejonie śródziemnomorskim.

Tymczasem stosunkowo niedawno historycy, etnografowie i antropolodzy odkryli, że rola kobiet diametralnie różniła się tu od patriarchalnych wzorców, typowych dla sycylijskich rodzin.

Macrina Marilena Maffei, znana włoska antropolog, opisuje w swojej nowej książce Donne di mare (ed. Pungitopo) jak kobieta z Lipari i innych okolicznych wysp nie tylko nie była podporządkowana mężczyźnie, ale była autorytetem dla wszystkich członków rodziny. 

To kobiety były odpowiedzialne za losy rodziny, wykonywały najtrudniejsze i najcięższe prace, wypływały w nocy w morze na połów ryb, wiosłowały, przyciągały ciężkie łodzie na brzeg. Były silne, odważne, niestrudzone. Zdarzało się, że rodziły dzieci na plaży czy karmiły niemowlęta na łodziach rybackich podczas sztormu na morzu.

Co więcej, w przeciwieństwie do "zacofanego" życia kobiet na Sycylii, kobiety z Wysp Liparyjskich uczyły się sztuki żeglowania, liczyły odległości w milach morskich, nadawały imiona wiatrom, odmierzały czas z układu gwiazd,  itp. 

Jeszcze do połowy XXw. istniał tu prawdziwy model kultury matriarchatu, a tutejsze kobiety były wyemancypowane, wiodły zaskakująco dominującą rolę w społeczności lokalnej.