D eufonica, czyli dźwięczny dodatek w języku włoskim

W języku włoskim dla ułatwienia płynnej wymowy pomiędzy spójnikami "e", "o", oraz przyimkiem "a" często dodaje się tzw. "D" eufonica (dźwięczną głoskę) przed wyrazami rozpoczynającymi się od tej samej samogłoski która ją poprzedza, tworząc sekwencję samogłoska - spółgłoska "d" - samogłoska, np

- ed ecco; ed entrare; ed eseguire...

- ad altri; ad andare; ad aderire, ad Ancona

-  od operare - chociaż "d" eufonica pomiędzy samogłoskami "o"  występuje coraz rzadziej, głównie w mowie potocznej, zdecydowanie rzadziej w pisowni

Natomiast należy unikać użycia "D" eufonica, gdy następujące po sobie samogłoski są różne.

W każdej regule istnieją jednak pewne wyjątki utrwalone w użyciu potocznym, w tym przypadku gdy dwie różniące się od siebie samogłoski także rozdzielone są "d" eufonica, np: ad esempio; ad ogni modo; ad eccezione di, itd.

"D" eufonica jest jednak traktowana tylko jako popularny środek stylistyczny i nie stosowanie go nie jest błędem jako takim.

Ciekawostka: na podobnej zasadzie łączenia samogłosek z "d" eufonico powstały niektóre włoskie wyrazy, np. adagio