Włoskie przerywniki i nawyki językowe

fot.pensadoenaltavos.blogspot.com

Większość z nas ma jakieś własne przyzwyczajenia językowe, których nadużywa zupełnie bez powodu.

Podobnie jak w języku polskim, również włoscy rozmówcy kreują męczące nawyki wtrącając niektóre słowa i zwroty prawie co drugie zdanie. Szczególnie potoczny język młodzieżowy jest bardzo fragmentaryczny, niedbały i bogaty w naleciałości regionalne, oraz wulgaryzmy jako stałe przerywniki.

Nawyki słowne, czyli w języku włoskim intercalari mogą jednak równie często zdarzać się także politykom, dziennikarzom, czy prezenterom telewizyjnym. Początkowo takie automatyzmy mogą nas śmieszyć, ale po pewnym czasie niestety irytują.

Oto kilka typowych przykładów nadużywanych słów i zwrotów w języku włoskim, które, w zależności od intonacji i kontekstu, mają na celu min.

potwierdzać informację, lub szukać potwierdzenia:

- esattamente, assolutamente sì, certo, ecco, già, ok,  chiaro, ti dico, insomma, a voglia, nevvero,  diciamo(lo), (va)bene, è vero, no?, ne?

przykuć uwagę drugiego rozmówcy:

- senti, sai, senta ,non so se…, guarda,  guardi, vedi, veda,

dać czas do namysłu:

- ora, allora,  ebbé,  niente, un attimino, che ne so

precyzować myśli, tłumaczyć:

- cioè (lub skrócone: c'è), voglio dire, come dire, così, nel senso che, praticamente, per così dire, per cui, tipo, fammi capir, veramente, non so se mi spiego,

wyrazić niedowierzanie, entuzjazm, wątpliwość, złość, rozczarowanie, itp.:

- ma dai!, Maria Santissima! bestiale! ostia!, perbacco! boh, mah!, ma fammi piacere!

-(wulg.) miiinchia (skrócone: mii), cazzo

- uhm, ehm, mhm,

Bardzo ciekawe są także typowo regionalne i dialektalne nawyki językowe, np. zamiast (va)bene?  usłyszymy vabbe’?, lub  vabbuò? Albo choćby belin,  mia (Liguria),  diofà, bon (Piemonte),  ahò (Roma), ciò (Veneto), dè (Livorno, Pisa), itd.